Έτσι για πλάκα... (συλλογή)

[Δείγμα συλλογής στίχων με εύθυμη διάθεση.
Στίχοι: TooMoon]


Παπα-rap

Απόψε μου ’δωσα ρεπό
Δεν κάθισα στην μπάρα
Είπα να ’ρθω να συστηθώ
Γεια σου, με λένε Μάρα

Πάει καιρός που αρρώστησα
Μα μένω μακριά σου
Στους τύπους μάλλον κόλλησα
Στα ρούχα της δουλειάς σου

Στο τέλος έκανα στροφή
Και είπα πως μου κάνεις
Μ’ άλλη σε είδα οπτική
Δεν ξέρω αν με πιάνεις

Της Κυριακής κάτι σαν star
Είσαι στην πιάτσα πάτερ
Πόρτα δουλεύεις και PR
Για της ζωής το after

Λένε τα ράσα βάζουν stop
Σε πάθη κι άλλες σκέψεις
Όμως θυμίζουνε hip hop
Στον άμβωνα οι λέξεις

Έτσι μιλάς στους χριστιανούς
Κι έχεις πολλούς πελάτες
Σημεία πώλησης παντού
Με του Θεού τις πλάτες

Ήρθα σε άκουσα κι εγώ
Που έχω τόσα ακούσει
Μ’ έκανες να σ’ ονειρευτώ
Γυμνό και δίχως μούσι

Ξέρω, ραντίζεις μ’ αγιασμό
Και πίνεις κοινωνία
Κι εγώ κερνάω πειρασμό
Ποτήρια κι αμαρτία

Όμως σε θέλω κι ένα τσακ
Απέχω, μιαν ανάσα
Θα σου ορμήξω κι ούτε ΕΜΑΚ
Σε σώζουν ούτε ράσα



Κάπου στου Φιλοπάππου

Η ερωτική μας η ζωή
Είναι σαν το κρέας τη Δευτέρα
Είναι καθαρή αυτή η μέρα
Κι έχει άλλες σαράντα αποχή

Φτάσαμε στου λόφου την κορφή
Είμαστε κι οι δυο μας κουρασμένοι
Είπα να τη βρούμε ξαπλωμένοι
Με λίγο λαγάνα και κρασί

Οι χαρταετοί στον ουρανό
Σπερματοζωάρια σε τσίρκο
Γλάρωνα σαν είπες πως το NITRO
Γράφει πώς να έχεις οργασμό

Τα εκατοστά κι η ηδονή
Πόσους παρτενέρ πρέπει ν αλλάξεις
Θέλω να στο πω μα μη γελάσεις
Όλα τελικά είναι πρακτική

Το υπονοούμενο σαφές
Κοσμοσυρροή στου Φιλοππάπου,
Μου πες “έλα σήκω, πάμε κάπου”
“Θέλω να με πάρεις όπως θες”

Οι περαστικοί δε μας ακούν
Kι ας αρχίζεις λίγο να μουγκρίζεις
Ώσπου τελικά αποφασίζεις
Πως σε φτιάχνει έτσι να μας δουν

Με του ταυρομάχου τη στολή
Να σαι συ στα τέσσερα σκυμμένη
Κι από πίσω ο ταύρος περιμένει
Μέσα στην αρένα σου να μπει

Πάνω στην καλύτερη στιγμή
Τέλειωσες το διάβασμα του NITRO
“Ξύπνα” μου πες “έλα, πάμε, σήκω!”
“Έχεις από ώρα κοιμηθεί!”



Μου το πανε τα ζώδια

Μου το πανε τα ζώδια
Πως βρίσκουμε εμπόδια
Και πως ξενοκοιτάς
Εγώ κριός γεννήθηκα
Μα στη ζωή αρνήθηκα
Να γίνω κερατάς

Ο Δίας κάνει τρίγωνα
Κι ο Κρόνος σου επίμονα
Απέναντι σ εμάς
Τον έχεις βρει τον τρόπο σου
Το λέει κι ο ωροσκόπος σου
Πως πια μου τα φοράς

Ορκίστηκες ως Δίδυμος
Πως δεν υπάρχει κίνδυνος
Για μια διπλή ζωή
Μα το κανες το λάθος σου
Και σ είδαν με το πάθος σου
Σε σύνοδο κρυφή

Με τον Ερμή ανάδρομο
Και με δεσμό παράνομο
Δεν κάνουμε χωριό
Τι κρίμα, εγώ που νόμιζα
Όταν σε πρωτογνώριζα
Πως ήταν καρμικό…



Στη δική μας άλφα-βήτα

Συλλαβιστά πάλι μου λες
Το βράδυ πως θα αργήσεις
Το σ’ αγαπώ στο κινητό
Και σύντομες οι κλήσεις

Ξανά με λάθος πρόθεση
Τη γράφεις την ουσία
Και από συν –αγάπη μου-
Την κάνεις απουσία

Τον έρωτα ανορθόγραφα
Αρχίζεις να το γράφεις
Κι εγώ άλλη παράγραφο
Θ’ αλλάξω για να μάθεις

Αν όπως λες την πίστη μου
Ξανά θες να κερδίσεις
Απ’ τη ζωή την άπιστη
Το άλφα να στερήσεις

[ρεφρέν]
Στη δική μας άλφα-βήτα
Μπήκε χι αντί για ζήτα
Κι ένα γιώτα αντί για ήτα
Στα κρυφά βγαίνεις με άλλη
Κι απ’ του έρωτα τη ζάλη
Πέσαμε σε μαύρο χάλι



Εγώ, εσύ κι «αυτός»

Κρυμμένος
Κάτω απ’ τα όμορφα ρούχα
Εκείνος τα βράδια που σου χα
Για δώρο σου πριν κοιμηθείς

Και θέλεις
Μ’ ένα φιλί να τον χρίσεις
Σερίφη σου της άγριας δύσης
Με κάνη για φόνο ζεστή

Και βγαίνει
Με μια πλαστική πανοπλία
Που μόνη της μοιάζει γελοία
Σα λάθος καλούπι ζωής

Και θέλεις
Άλλο ένα τέλος να δώσει
Χωρίς όμως να τελειώσει
Να πίνει το αίμα σου αργά

Και θέλει
Μέσα βαθιά να ξεσπάσει
Χωρίς να φοβάται αν θα σπάσει
Η πανοπλία που φορά

Και ξέρεις
Εκείνος κι εγώ είμαστε ένα
Η σχέση μας όμως εσένα
Αγάπη μου δε σ’ αφορά


[Αρχείο συλλογών: http://toomoonrecords.blogspot.com/2008_07_01_archive.html]