Η πόλη που θα ζήσουμε

Χτίσαμε τη σχέση μας σε πόλη τσιμεντένια
Κι όλο τσαντιζόμαστε σαν βρέχει και πνιγόμαστε
Όμως αρκεί μια αχτίδα χρυσαφένια
Για να φωτίσει πάλι το πρωί,
Σφιχτά που αγκαλιαζόμαστε
Σωνόμαστε…

[Ρεφρέν]
Φτιάχνω στην πόλη μιαν αυλή
Με φρέσκο χώμα
Θα σ’ αγαπώ για μια ζωή
Και μία μέρα ακόμα

Μύρισαν τα ρούχα μας τσιγάρα μολυσμένα
Κι ό,τι σιχαινόμαστε συνέχεια το λουζόμαστε
Κι όμως μπορεί στα δάση τα καμένα
Να περπατήσει πάλι ένα παιδί,
Αυτό που ονειρευόμαστε
Νοιαζόμαστε…